Zo. Met een kop thee ben ik weer eens achter m’n laptop gekropen om jullie bij te kletsen. M’n off-season-maand voelt inmiddels alweer tijden geleden, en m’n topsportleven oud en vertrouwd.
Zoals jullie misschien wel op mijn social media kanalen hadden zien voorbij komen; ik ben alweer dik een maand terug op de baan. “Niet lullen Pluim, je bent helemaal nog niet op een atletiekbaan geweest!”. True, de atletiekbaan op Papendal wordt vernieuwd, dus ik ben óf binnen peentjes aan het zweten, óf buiten door de modder aan het rennen. Heerlijk!
Afgelopen seizoen heb ik grotendeels meegetraind met de meerkamp groep. Dit jaar zal het er allemaal net iets anders uit gaan zien. In elke training komen iets meer polsstok specifieke dingen terug, waardoor de terugkoppeling naar het springen groot blijft. Afgelopen weken waren zwaar, vermoeiend, maar tegelijkertijd ook heel erg leuk. Mensen die mij een beetje kennen, of niet kennen maar wel kunnen inschatten, weten dat ik AAN of UIT ben. Oftewel, ik ben of actief, of ik slaap. Er zit weinig tussen die twee uiterste bij mij.. 🙂
Naast mijn trainingen, heb ik afgelopen weken van alles gedaan. Precies waarom ik weer een stukje wilde typen, want ik wil graag alles met jullie delen (of jullie daar ook op zitten te wachten is een tweede vraag..).
Zo ben ik ondermeer bij de Kiremko Nacht van Woerden geweest. Een groot event met top veldrijders in de binnenstad van Woerden. Vanuit de VIP-tent hadden we prachtig uitzicht over de hindernissen. Naast vele geslaagde passages gingen er ook een paar tegen de vlakte, waarna ze zich terug knokte in het klassement. Petje af voor de renners, want volgens mij is het een loodzware discipline.
Afgelopen vrijdag kwam ik een speciaal pakketje afleveren bij een van mijn trouwste fans in Zoetermeer. Noga, en haar broertje Merlijn, schreeuwen mij al vanaf 2013 over de lat heen. Twee maanden geleden is Noga zelf begonnen met springen, en nu wilde ik haar wel eens over een elastiekje heen schreeuwen. Eerlijk is eerlijk: dat ziet er goed uit! Ik weet nog goed hoe ik rond vloog na twee maanden, en hoe vaak ik naast de mat ben gevallen destijds… We hebben de deal gemaakt dat we ooit samen gaan springen op het polsstokgala, te Zoetermeer, waar het allemaal begon. Go Noga!
Ook Den Haag wordt weer wekelijks bezocht (althans, dat is het streven). Mijn studie staat op een laag pitje, maar het pitje is nog steeds aan. Soms is het lastig om door het bos de bomen nog te zien en weet ik niet zo goed waar ik moet beginnen als ik de draad weer volledig kwijt ben geraakt. Maargoed, “de aanhouder wint”, zullen we dan maar zeggen. Ik ben bezig met een project waar ik een vluchtvoertuig moet ontwerpen. Uiteindelijk moet mijn product online te zien zijn, op een zelf ontworpen site. De link zal ik later met jullie delen, voor de geïnteresseerden onder jullie.
Dat voor nu. Later meer. M’n thee is op, en tijd voor training 2 vandaag.
Liefs, and keep smiling.
Fem
(Ps. Deze foto is gemaakt op het Sony Test event. Ik mocht springen (en rondrennen) terwijl allerlei (sport)fotografen een nieuwe camera mochten testen. Heel vet! Deze foto maakte Soenar Chamid. Thanks!)
Leave a Reply