Ook al voel ik me nog steeds een Goudse meid, toch begint het Papendal-leventje vertrouwd aan te voelen. Laatste tijd heb ik natuurlijk een grote schoonmaak gehouden in mijn vaste ritmes en zag m’n week er opeens heel anders uit. Je hoopt natuurlijk dat het allemaal goed gaat uitpakken, en of dat het in hoogte echt gaat doen weet ik natuurlijk nog niet met zekerheid. Maar mijn gevoel zegt dat ik een goede nieuwe weg ben ingeslagen, en daar ben ik heel blij mee.
Fysiek gezien ben ik heel divers aan het trainen. Als enige specifieke atleet in een meerkampgroep zou je kunnen denken dat ik vaak andere schema’s of programma’s draai. En natuurlijk ziet mijn planning er wel iets anders uit dan de meerkampers, maar in deze periode trainen we heel veel samen. Wat niet alleen leuk is, maar ook goed is voor mijn algemene en fysieke ontwikkelingen. Alex heeft mij altijd heel breed en divers getraind, en ik denk dat daar ook een stukje van mijn kracht ligt. Dus schrik niet als je me opeens op een foto ziet met een speer in mijn handen 
… ergens ver weg schuilt er nog altijd een meerkamper in mij natuurlijk.
Technisch ben ik samen met Robbert-Jan weer terug gestapt naar de basis. Daar valt nog veel winst te behalen voor mij. Door meer controle te hebben, maar ook door kleine technische dingetjes te veranderen, hoop ik weer een volgende stap te gaan maken. Dit gebeurt natuurlijk niet zomaar, in een vingerknip, nee daar gaat natuurlijk wat tijd overheen.
Ik doe heel veel (deel)oefeningen om het totaal plaatje te verbeteren, maar ik kan jullie eerlijk verklappen dat ik het heeeerlijk vind als ik mijn gaskraan even mag opendraaien, en lekker kan vliegen door de lucht. Want dat gevoel, is toch echt het beste gevoel.
Inmiddels zit het eerste trainingsblok van vier weken er alweer op. Komende week start alweer het tweede blok, en de tijd vliegt echt voorbij. Wat natuurlijk een goed teken is, maar soms voelt het alsof ik er nog niet helemaal grip op heb. Wat niet is, zal nog komen.!
En dan het allerleukste nieuwtje van deze nieuwsbrief. Ik ga binnenkort (alweer) verhuizen. Dit keer naar een vaste plek, een prachtige plek, een eigen plek. Ik kijk er, nu al, enorm naar uit….! Want een planning en vastigheid is heilig (voor mij). 
🙂
Dagen worden korter, en het wordt inmiddels al zo droevig vroeg donker. Maar wat is het heerlijk als je gaat rennen en je voelt die kou langs je gezicht. Dus trek de stoute schoenen aan, ga naar buiten, en ga even een blokje om. Gewoon omdat het kan.
Liefs, Fem