Jawohl, ich habe gestern das Limit für die Europameisterschaften 2018 in Berlin erreicht!
En.. Nederlands Kampioen!
Zoals je zelf misschien al kan concluderen: mijn dag was gister zeer geslaagd. Een gouden plak, en een limiet, allemaal zaken om heel blij van te worden. Maar waar ik misschien nog wel het gelukkigste mee was/ben: het feit dat het springen weer begint te voelen zoals het moet voelen.
Tuurlijk zijn er nog zoektochten, maar die zullen er altijd blijven. Het is alleen de kunst om de zoektocht zelf naar het goede einde te leiden..!
Het zou waanzin zijn om te ontkennen dat ik vorig jaar met ups en downs heb beleefd. Natuurlijk geloofde ik erin dat het weer op z’n plek zou gaan vallen, maar zulke dingen hebben tijd nodig. En ik had 1 ding niet: tijd. Althans, ik vond het moeilijk mezelf dat te gunnen. Sporters zijn gretig, willen meer, harder, hoger, sneller, alles altijd beter… en liever vandaag nog dan morgen
Maar, investeren is het waard. De hoogtes 4.42m (Lievin) en 4.45m (Apeldoorn) geven me vertrouwen. En.. een grote glimlach.
Bedankt voor de support afgelopen tijd, gister, familie (met dé Allard-brul), coach, sponsoren, en iedereen die me altijd weer de goede kant op stuurt, bedankt. En bedankt lieve kids, voor jullie enthousiasme voor een handtekening of een foto met mijn gouden plak.
Ik heb genoten gister!
Liefs, Fem